Даут ота
Даут ота қадамжоси Қорақалпоғистонинг Қўнғирот тумани марказидан 10 км узоқликдаги Устюрт текислигида жойлашган. Маҳаллий аҳолининг катта қабристонларидан бири ҳисобланади. Барақнинг ўғли Асау ўғли, Даут 1787-йили таваллуд топган. Бу инсон қозоқ ботирларидан бўлиб, махаллий халқларнинг ҳимоячиси бўлган
Даут катта отаси Барақни зиёрат қилиш мақсадида йўлга чиқиб кетаётганида чарчаб ухлаб қолади ва тушида отаси уни орқасига қайтишини айтади. Қайтишда Даутнинг орқасидан иккита йўлбарс эргашиб келади ва Устюрт паст-текислигининг энг баланд жойида туриб наъра тортишади. Даут «Мен ўлганимдан кейин мени ана шу жойга дафн қилинг», деб васият қилади. Овулга кириб келганида эса халқни жонғарлар босиб олиш олдида турганини кўради. Лекин улар Даутга қарши чиқолмайди, отлари чопмайди, ўқлари учмайди.
Бу оғиздан оғизга ўтиб келаётган афсона, лекин халқ орасида Даут ота қабристони ўзига хос ўрни ва қандайдир кучи билан элни ўзига жалб қилиб келмоқда. Юқорида айтилган йўлбарслар наъра тортган тепаликдан маҳаллий халқ орасидан ёш келинлар келиб тепаликдан пастга қараб думалашади. Бу одат ўз изидан насл қолдириш мақсадида, қилинадиган одат ҳисобланади. Бу қанчалик тўғри ёки нотўғрилигини айтишга ожизмиз. Лекин бундай одатлар халқ орасида ҳалигача сақланиб қолган.Бу тарихий махбарага йилига мингдан ортик чет эллик ва махаллий зиёратчилар ташриф буюради.
